ἀτρ δὴ τὴν γλαῦκα τὴν μεγάλην καὶ ξανθὴν τὴν παρὰ τὰς θυρίδας πετομένην οὐδέτερος εἶδεν.
ὁ δὲ Δούρσλειος ὄρθριος το σακίον λαβὼν τὴν μὲν τῆς γυναικὸς παρειὰν ἑφίλησε, τῆς δὲ τοῦ παιδὸς ἥμαρτε, τότε δὴ δι’ ὀργὴς ἀποβάλλοντος τὰ ἄλφιτα ἐπὶ το τειχίον.
ὑπογελάσας δὲ Ἀκόλαστον, ἔφη, εἶ χρῆμα παιδαρίου, ἔπειτα δ’ οἴκοθεν ἐξελθὼν ἤλαυνε τὸ αὐτοκίνητον ὄχημα ἐτὶ τὴν ἀγοράν.